20 aug 2012

Ferdwaald


Ferdwaald

Ik bin mysels net mear
Kin betiiden gjin oanslúting fine
Mei de leafde yn myn hert
Mei de wiisheid yn myn holle
Mei de romte om my hinne

Ik kin mysels net mear
Wit net mear wa ’t yn de spegel sjocht
Mei de tearen yn ‘e foarholle
Mei de ôfhingjende mûlhoeken
Mei de útdweste blik yn de eagen

Ik wit net wêr ’t ik bedarre bin
Bin mysels kwyt rekke
Yn dit lichem mei âld fel
Yn dizze holle fol tizen en tinzen
Yn dit iensume hert

Werkenst do in stikje fan my
Bring it dan werom nei no
Set myn lichem yn de sinne
En ferwaarmje myn hert
Fyn my, no’t ik it sels net kin.