18 mei 2013

Labyrinth rinne

Troch it finster

Ik sjoch jim
alle trije
in pear kear tichteby
dan hieltyd fierderôf
we reitsje mekoar út it each
as myn libben in bocht makket

Mar we witte mekoar wer te finen
de iene kear duorret it langer as de oare
we sjogge troch itselde finster
nei de wrâld om ús hinne

Dan stiet der samar wat tusken ús yn
en kinne we mekoar net sjen
ynienen binne myn finsters op de wrâld
hiele oare as dy fan jim
en dochs bliuwe we ferbûn
mei mekoar
dwers troch alles hinne
yn leafde.


Hjoed binne we mei de meditaasje groep fan tsjerke mei mekoar te labyrinth rinnen west yn Nij Beets by Rien. Tige nijsgjirrich om in kear te dwaan en in moaie lokaasje. Boppesteand gedicht ha ik skreaun nei't ik it labyrinth rûn hie. Op de foto sjochst it labyrinth doe 't ik krekt oanlein wie. It sjocht der no alwer hiel oars út mar kinst wol de finsters sjen.